Gezgin iki şarkıcı ülke-ülke, şehir-şehir dolaşıp, oyunlar oynamakta ve öyküler anlatmaktadır. Bu kez Gezgin Öykücü Özgür’ün öyküsünü anlatacaklardır. Özgür en son gittiği yerde de yine çocuklara oyunlar oynayıp, öyküler anlatıyor ve oyunlar oynuyordur. Cankız her saraya dönüşünde Öykücü Özgür’den o kadar çok söz eder ki, Kral babası kızar, ‘ne var ben de öykü anlatabilirim’ diyerek anlatmaya kalkar ve beceremez. Kıskançlığından ertesi gün Cankız’ı izler ve Özgür’ü yakalatıp sarayın tepesindeki bir odaya kapattırır. Cankız babasından onu bırakması için yalvarır ve babası ‘yepyeni ve hiç duyulmamış bir öykü anlatması’ şartıyla onu bırakabileceğini söyler. Çocukların yanında değilken ve içeride kapatılmışken Özgür öykü yaratamaz ve çocuklar ona yardımcı olurlar. Her çocuk bir öykünün resmini yapar ve bu resimleri bir uçurtmanın kuyruğunda sarayın tepesindeki bu odanın penceresine kadar ulaştırırlar. Özgür resimleri bir araya getirerek öyküyü oluşturur ve Kral öyküyü çok beğenip Özgür’ü özgür bırakır. Öykü Özgür’ün başına gelenlerin öyküsüdür.