"Sıra dışı bir komedyen Alpay Erdem. Sahneye sessiz sedasız çıkıyor. Bazen sahneye çıktığını bile çok geç anlıyorsunuz. Müzik yok, ışık yok. Karanlığın içinde öyle duran bir adam var. “Hoş geldiniz” diyor önce. Ve birbirinden komik hikayelerini anlatmaya başlıyor. Hava bir anda değişiyor. Sinirleri çok kısa bir süre içinde bozuyor. Oyunun ilerleyen dakikalarında ise kontrol tamamen komedyenin eline geçiyor, ve çoğunluğu mizah dergileriyle büyümüş olan son derece donanımlı kitlesini, yanakları ağrıtan bir kahkaha krizine sokuyor. Sahnede uçak kullanır gibi bir hali var. Flapları açıyor, kapatıyor, izleyicisini A noktasından B noktasına sorunsuzca götürüyor. Ve asla tespit mizahı yapmıyor. Ki bence artık mizaha bir yenilik getirilecekse o da bu olmalıydı. Sahneye sessiz sedasız çıkan komedyen, oyun bittiğinde ise her defasında gürültülü bir alkış almayı başarıyor. Alpay Erdem’i özel kılan ise şu, oyun bittiğinde bir yandan yanaklarınıza masaj yaparken, bir yandan da uzun zamandır görmediğiniz bir arkadaşınızı aramak, sevgilinize her zamankinden daha sıkı sarılmak, annenize babanıza koşmak istiyorsunuz. Sahnesinin alt metninde olağanüstü derinlikli mesajlar var. Bir komedyenden bunu beklemezsiniz. Alpay Erdem size ne beklemiyorsanız onu vadediyor. Tam olarak ne demek istediğimi ancak onu izlerseniz anlarsınız. Kendi deyimiyle, “kopun gidin”. Ben defalarca izledim, en az bir defalarca kere daha izlemek gibi bir niyetim var. Seviyorum Alpay Erdem’i, hem de çok.

-donald trump-
"